Afscheid nemen

De laatste weken stonden vooral in het teken van afscheid nemen. En heel veel inpakken deel 2.. Inmiddels zit ik bij de gate te wachten voor mijn vlucht naar Dallas, Texas waar ik 1 maand in Amerika mijn onboarding training zal gaan volgen. Het avontuur is echt begonnen! 

Afscheid nemen was lastig maar ik besef dat ik zoveel lieve mensen om mij heen heb en daar voel ik mij zo blessed door! Afscheid van werk, met een rondvaart als verrassing langs het pand van werk waar alle collega's stonden te zwaaien. Fijne etentjes met mooie woorden. En als verrassing stonden mijn collega's gisteren in de woonkamer om mij uit te zwaaien. Zo ontzettend leuk en attent! Vanochtend zijn we vertrokken vanuit een hotel vlakbij Schiphol en hebben mijn ouders en broertje en zusje mij afgezet. Als verrassing was Anouk, een vriendin van mij met wie ik vele vakanties heb gevierd, op Schiphol. Zo lief! Het afscheid van het afscheidsteam was met een traan, maar dat is ook niet gek als je elkaar lang niet gaat zien. Gelukkig hebben we whatsapp videobellen. Iets eerder deze maand had ik afscheid van vrienden en familie, in het dorp en ook dat zijn momenten die ik in mijn hart zal bewaren. 

Ik kijk heel erg uit naar de tijd die komt en laatst las ik het volgende: 'That feeling of being excited about what’s to come but also sad about what you leave behind.. It’s bittersweet.'. En zo is het precies. Lieve jij, dankjewel voor je support, de lieve woorden, mooie berichten, een knuffel, kaartje, en op zo veel andere manieren. Ik waardeer jou ontzettend en hoop dat jij met mij deze stappen in dit grote avontuur gaat wandelen. Heel veel liefs!